یکی از نکات اصلی در کاشت موی طبیعی میزان تراکم یا دانسیته‌ی موهای کاشته شده است. به طور روتین در یک جلسه‌ی کاشت مو ۲۰ تا ۳۰ گرافت (FU) یا ۵۰ تا ۶۰ تار مو در هر سانتی‌متر مربع از طاسی سر کاشته می‌شود. این میزان پرپشتی قابل قبول و رضایت بخشی ایجاد می‌کند به ویژه اگر تارهای موی سر بیمار ضخیم باشند. با این حال در مواردی که سطح طاسی کوچک است (به ویژه طاسی جلوی سر) و روند ریزش مو ثابت مانده است و بانک موی پشت سر هم کافی است می‌توان تراکم کاشت را افزایش داد. مثلاً اگر تارهای موی شخصی نازک باشد با افزایش تراکم کاشت تا ۵۰ گرافت در هر سانتی‌متر مربع بر حجم موها افزوده شده و نتیجه‌ی عمل زیباتر می‌شود. برخی از متخصصان اعتقاد به کاشت مو با حداکثر مو تراکم در یک جلسه دارند. بعضی هم ترجیح می‌دهند این کار را در دو یا سه مرحله انجام دهند مثلاً در عمل اول موها با تراکم ۲۵ تا ۳۰ گرافت (تقریباً ۵۰ تا ۶۰ تار مو) در هر سانتی‌متر مربع کاشته می‌شود و در عمل دوم لابلای موها پر می‌شود تا تراکم حداکثر به ۵۰ گرافت (تقریباً ۱۰۰ تار مو) در هر سانتی‌متر مربع افزایش یابد. گر چه تراکم ۵۰ نصف تراکم موهای خدادادی است ( ۷۰ تا ۱۰۰ گرافت یا ۲۰۰ تار مو در هرسانتی‌متر مربع) و فاصله‌ی گرافت‌ها دو برابر وضعیت طبیعی است ولی چشم انسان متوجه این تفاوت نشده و موها پرپشت دیده می‌شوند و نیازی به تراکم‌های ۶۰ یا ۷۰ یا ۱۰۰ نیست.