کفش واژه‌ای پارسی است.



تاریخ کفش از بیش از 4000 سال پیش با نیاز انسان برای محافظت از پای خود از آسیب آغاز شد. اجداد ما نیاز به کفش های محکمی داشتند تا پاهای آن ها را از سنگ و شن و ماسه و در شرایط آب و هوایی سخت حفظ کند. اما تاریخ کفش به تنهایی از تمایل برای پوشش پا و محافظت از آن شروع نمی شود. از پوشیدن کفش های تزئینی توسط اشراف قرون وسطی برای نشان دادن اصالت خانوادگی تا علاقه مندی اخیر ما با طراحان مشهور کفش ، کفش جزء جدایی ناپذیر از توانایی ما برای نشان دادن حس مد و فردیت ما بوده و خواهد بود.