ماده ۳۸ قانون تامین اجتماعی
ماده ۳۸ قانون تأمین اجتماعی در ایران به عنوان یکی از مقررات مهم در زمینه حقوق کاری و بیمه اجتماعی مطرح است.

این ماده به کلیه فعالیت‌هایی که ماهیت دستمزدی و حق‌الزحمه‌ای دارند، اعم از پیمانکاری عمرانی یا غیرعمرانی، اعم از صنعتی، خدماتی، یا تولیدی اشاره دارد.
نکته مهم در مورد ماده ۳۸ این است که تعیین نوع فعالیتی که مشمول این ماده می‌شود، به ماهیت دستمزدی آن فعالیت بستگی دارد.

اگر فرد یا شرکتی به عنوان پیمانکار در یک پروژه فعالیت داشته باشد و به عنوان مقاطعه‌کار به افراد دیگر که در پروژه شرکت می‌کنند، حق دستمزد یا حق‌الزحمه پرداخت کند، این موضوع زیر حساب ماده ۳۸ قرار می‌گیرد.