این کتاب مجموعه‌ای از 12 نامه است که در طول یک سال نوشته شده‌اند. زبان اصلی آن‌ها نزدیک به لهجه ارمنی قفقازی‌هاست. اتیان در مقدمه‌ای که برای کتاب پیش‌رو نوشته است، اشاره کرده که: اگر سارق ادبی بودم، نمی‌بایستی این چند خط را توضیح می‌نوشتم. باید بی‌سر و صدا این مجموعه نامه‌ها را که اتفاقی به دستم رسیده، به خود منتسب می‌کردم، اما قصد دارم آن‌ها را از طریق «بیوزاندیون»(روزنامه‌ای که این نامه‌ها در آن چاپ شده‌اند) سلسله‌وار به گوش جامعه برسانم.