تاريخچه دوچرخه و دوچرخه سواري در ايران
تاریخچه دوچرخه سواری در ایران بدین صورت بود که در دوران قاجاريه كاركنان سفارت انگليس دوچرخه را به ايران آورده و از آن به عنوان يك وسيله نقلیه استفاده کردند مردم در آن زمان دوچرخه سواران را بچه شيطان لقب داده و احتمال دخالت جن و پري را در حركت اين وسيله مطرح مي نمودند . اولين فردي كه در ايران با ايجاد مغازه دوچرخه و كرايه دادن اين وسيله آن را به مردم شناساند حسين آقا شيخ است، كه در خيابان شمس العماره تهران اقدام به اين كار نمود و پس از آن فردي مسيحي بنام داديك دومين مغازه فروش دوچرخه را تاسيس كرد .

درسال 1324شمسی اولين تشكيل دوچرخه سواري با نام باشگاه دوچرخه سواري شكل گرفت و در سال بعد از آن فدراسيون دوچرخه سواري آماتور در ايران رسما هدايت و كنترل اين رشته در دست گرفت.

دوچرخه وسيله اي است ساده , سبك و انفرادي كه هم براي رفت و آمد سريعتر و هم به منظور تفريح و سرگرمي و ورزش بكار مي رود . از همان سالهاي ابتداي اختراع دوچرخه , دوچرخه سوارهايي كه به تدريج در كار خود مهارت يافتند پي بردند كه به اين وسيله مي توانند به رقابت بپردازند و مسابقاتي براي آن برگزار كنند . اولين مسابقات دوچرخه سواري به صورت طبيعي و خودجوش بين دوچرخه سوارها برگزار مي شد و بيشتر بخاطر تفريح بود تا يك مسابقه واقعي و جدي، باشگاههاي دوچرخه سواري كه داير شد مسابقات هم شكل بهتري يافت و به صورت حرفه ای برگزار شد.