روضه خوانی پدر پاشایی به قدری پر سوز و گداز بود که خیلی‌ها از حال رفتند و بسیاری نیز اشک ریختند. کمک رسانی به کسانی که بیهوش شده بودند به سختی انجام می‌شد و تنها یک آمبولانس در محل حاضر بود.
روی صحنه آمدن «بنیامین بهادری»، بخش دیگری از برنامه بود که بنیامین به محض قرار گفتن پشت تریبون خواند: «با صدای بی‌صدای / مثل یه کوه بلند/ مثل یه خواب کوتاه/ یه مرد بود یه مرد...»
بنیامین صحبت‌هایش را با این شعر آغاز کرد
← 
دیدگاهتان را بنویسید