مطابق با مواد قانون آیین دادرسی مدنی فرجام خواهی مانع اجرای حکم نمی باشد مگر این که حکم در دیوان عالی کشور نقض شود این ماده نشان از قطعیت حکم می دهد که حکم نیز در قانون آیین دادرسی مدنی این چنین توضیح داده شده است که حکم قطعی حکمی است که ماهیتاً در رسیدگی پژوهشی صادر می شود و همچنین باید توجه داشت که هیچ حکمی به موقع اجرا گذاشته نمی شود تا قطعی نشده باشد وزمانی که دادگاه صلاحیت دار قرار اجرای موقت صادر کند می توان حکم را به موقع اجرا قرار داد.