ماده ۱- به منظور تأمین مسكن و سهولت دسترسی فاقدین مسكن به ویژه گروههای كم‌درآمد به خانه مناسب، ارتقاء كیفی و كمّی مسكن تولیدی كشور، حمایت از سرمایه‌گذاری در امرتولید مسكن با استفاده از فناوریهای نوین و تولید صنعتی مسكن، بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده شهری و سكونتگاههای غیررسمی و مقاوم‌سازی واحدهای مسكونی موجود، دولت موظف است از طریق حمایتهای لازم از قبیل تأمین زمین مناسب و كاهش یا حذف بهای زمین از قیمت تمام شده مسكن، تأمین تسهیلات بانكی ارزان قیمت، اعمال معافیتهای مالیاتی و تأمین سایر نهاده‌های مورد نیاز بخش مسكن در چهارچوب مفاد این قانون، تدوین نظامات ومقررات ملی ساخت وساز و اعمال نظارت بر تحقق آنها و افزایش ظرفیت سرمایه‌گذاری دربخش تولید و عرضه مسكن با هدف تأمین مسكن برای فاقدین مسكن(جهت هرخانوار یك‌بار) با رعایت مقررات ملی ساختمان و الگوی مصرف مسكن و اصول شهرسازی و معماری اقدام نماید.