در ارتباط با این موضوع نظر اکثریت و اقلیت را توضیح مختصر داده و سپس نظر کمیسیون نشست قضایی را بررسی می کنیم .

نظر اکثریت:

نظر به این که در ماده ی 306 آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب پیش بینی شده است که اگر شخصی در حبس باشد برای دادگاه عذر موجه محسوب می شود همچنین اگر شخصی در حبس باشد و ابلاغیه دادگاه نیز واقعی باشد به خاطر نداشتن اختیار این ابلاغیه بی تأثیر است و حکمی که صادر می شود به علت حبس خوانده ،غیابی می باشد البته نکته ایی که لازم به توضیح است این است که دادگاه ابتدا به این موضوع رسیدگی می کند که آیا خوانده نتوانسته در دادگاه حضور پیدا نماید و یا این که نخواسته حاضر شود اگر پس از بررسی های به عمل آمده عدم حضور او را موجه تشخیص داد حکم رای غیابی را صادر خواهد کرد .