هر بار که مریض میشم و توی رختخواب میوفتم به روزی فکر میکنم که خوب شدم ..به کارهایی که باید بکنم
فقط ار خدا کمک میخوام چون هیچ کس نمیتونه کمکم کنه .....همه رو از اتاق بیرون میکنم که کسی صدامو نشنوه و اشکامو نبینه و بعد از چند روز خوب میشم
وقتی خوب میشم انگار تازه متولد شدم و زندگیو از سر میگیرم...ایده های جدید به سرم میزنه و کارهای جدید میکنم
بیمار بودنم بیشتر موهبته تا سختی و بلا


.....ادامه در لینک