رهن در لغت به معنای حبس گذاشتن و گذاشتن مالی به عنوان وثیقه وتضمین در نزد طلبکار است که اگر بدهکارنتوانست دین خود را پرداخت کند از محل آن با مجوز قانونی و اقدام در محاکم قضایی، طلب خود را وصول کند.براین اساس به گرو گذار((راهن)) وبه گرو گیرنده((مرتهن)) و به مالی که گرو گذاشته می شود ((مرهونه)) یا ((مورد رهن)) می گویند.