هبه از معدود عقودی است که واهب(شخصی که هبه می کند)می تواند از هبه رجوع کند ولی باید توجه داشت که برای رجوع واهب از هبه حتماً باید عین موهوبه موجود باشد در قانون مدنی مواردی پیش بینی شده است که واهب نمی تواند از هبه رجوع کند که یکی از این موارد در صورتی است که واهب عین موهوبه را به پدر و مادر و یا اولاد خود هبه کند که در این شرایط نمی تواند از هبه رجوع کند همچنین در صورتی که هبه معوض بوده و عوض نیز داده شده باشد یعنی این که شخص بگوید من در صورتی این خودکار را به تو هبه می دهم که تو نیز به من آن مداد را هبه کنی و اگر شخص قبول کند و مداد را به واهب بدهد دیگر نمی توان از هبه رجوع کرد . مورد دیگر در صورتی است که عین موهوبه دیگر در ملکیت متهب(کسی که به او هبه شده است ) نباشد و فرقی نمی کند که متهب اختیاری آن را از ملکیت خارج کرده است و یا اجباری از ملکیت او خارج شده است مورد آخر در صورتی است که در عین موهوبه تغییری حاصل شود برای مثال واهب پارچه ای به متهب هبه می کند و متهب آن را به خیاط داده و تبدیل به لباس می کند در این شرایط واهب نمی تواند از هبه رجوع کند . نکته این که قابل توجه است این است که در برخی موارد که عین موهوبه قابل تجزیه است می توان از ان قسمتی که تغییر نکرده است رجوع نمود ولی از قسمت تغییر یافته نمی توان رجوع کرد برای مثال وقتی که واهب به متهب برنج هبه می کند و متهب نصف مقدار برنج را می پزد و نیز واهب نمی تواند آن مقدار پخته شده را پس بگیرد ولی آن قسمت پخته نشده را می تواند پس بگیرد.