حمدرضا شجریان در مهر ۱۳۱۹ در مشهد زاده شد و از كودكی با همان لحن كودكانه میخواند در سال ۱۳۳۷ به رادیو خراسان رفته و در رشته آواز مشغول گردید. سپس برای اجرای برنامههای گلها به تهران نزد استاد پیرنیا دعوت شد و در بیش از یكصد برنامه گلها و برگ سبز شركت كرد. او از سال ۱۳۴۵ با احمد عبادی آشنا شد و از سال ۱۳۴۶ در كلاس مهرتاش شركت نمود.
در ۱۳۵۰ با فرامرز پایور آشنا شد و یادگیری سنتور و ردیفهای آوازی را دنبال كرد. از سال ۱۳۵۲ نزد عبدالله دوامی كلیه ردیفهای موسیقی و شیوههای تصنیفخوانی را فرا گرفت. ۱۳۵۴ نزد نورعلی خان برومند سبك سید حسین طاهرزاده را فرا گرفت.
شیوههای آوازی اقبال السلطان، تاج اصفهانی، میرزا ظلی، ادیب خوانساری، قوامی و بنان را روی صفحات و نوارها به دقت دنبال كرد. از ۱۳۵۴ تدریس هنر جویان را در رشته آواز در دانشكده هنرهای زیبای دانشگاه تهران آغازكرد و در سال ۱۳۵۸ با تعطیلی این رشته كار تدریس خود را پایان داد.
در ۱۳۵۷ چندین سرود میهنی اجرا كرد و همكاری خود را با سازمانهای دولتی ادامه نداد و در خانه به تحقیق و تدوین ردیفهای آوازی پرداخته و به آموزش شاگردان قدیمیاش همت گماشت. شجریان اكنون به همراه پسرش همایون شجریان به ترویج و اشاعه موسیقی اصیل و سنتی ایرانی میپردازد.
زندگینامه
در مشهد به دنیا آمد. از كودكی با توجه به استعداد و صدای خوبش تحت تعلیم پدر كه خود قاری قرآن بود مشغول به پرورش صدای خویش شد، و در ۱۰ سالگی در رادیو به تلاوت قرآن میپرداخت. در سال ۱۳۵۷ در مسابقه تلاوت قرآن كشوری رتبه اول را به دست آورد.
موسیقی را نزد استادان بزرگ موسیقی ایران فراگرفت. كنسرتهای زیادی از شجریان به یادگار مانده كه از مهمترین آنها میتوان از كنسرت راست پنجگاه به همراه محمدرضا لطفی و ناصر فرهنگفر یاد كرد. از كارهای دیگرش، همكاری با گروه عارف وشیدا و همچنین چاووش بود كه آثاری به یادماندنی موسیقی ایران را شامل میشوند. پس از آن با اجرای كنسرتهای بسیار به همراه استادان دیگر به شناساندن موسیقی ایران در جهان كارهای بسیاری انجام داد كه هنوز هم ادامه دارد. به همراه مشكاتیان، لطفی، علیزاده، موسوی، پیرنیاكان، كسایی و دیگر استادان كارهای بسیاری ضبط كرده است. هم اكنون نیز به اجرای كنسرت به همراه همایون شجریان، حسین علیزاده و كیهان كلهر مشغول است.
استادان آواز
اسماعیل مهرتاش،رضاقلیمیرزا ظلی، تاج اصفهانی، احمد عبادی، عبدالله دوامی،اقبالالسلطان آذر، قمرالملوك وزیری، نورعلی برومند، و محمود كریمی از جمله استادانی بودند كه محمدرضا شجریان ردیفها، گوشهها، و دورههای آوازی موسیقی ایرانی را پیش آنها تمرین كرد، همچنین نوازندگی سنتور را نزد جلال اخباری و استاد فرامرز پایور آموخت. خود عبدالله خان دوامی شاگرد افرادی چون میرزا عبدالله و درویش خان از بزرگان موسیقی و آواز ایرانی بوده است. در نیویورك آنقدر خواند كه مردم خوابشان برد.
همكاری با رادیو و تلویزیون
برای اولین بار در سن ۱۰ سالگی به تلاوت قرآن در رادیو محلی پرداخت و در سال ۱۳۳۷، ۱۸ ساله بود كه مشغول به همكاری با رادیو خراسان شد. سال ۱۳۴۶ به تهران آمد و در اواخر دهه ۴۰ و تا سال ۵۶ با «رادیو ایران» همكاری كرد. به دلیل مخالفت خانواده با نام مستعار «سیاوش بیدگانی» در برنامه «برگ سبز» و «گلهای تازه» اجراهای بسیاری توسط كنسرت رادیو به همراه محمدرضا لطفی، جلیل شهناز، حسن ناهید، ناصر فرهنگفر و دیگر نوازندگان آن دوره اجرا كرد. در سالهای آخر حكومت محمدرضا شاه پهلوی، شاه ایران، همكاری خود را به گفته خود به دلیل «پخش آهنگهای مبتذل» با رادیو و تلویزیون قطع كرد. پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران و متعاقب آن انقلاب فرهنگی سال ۱۳۵۹ و قطع برنامههای موسیقی همكاری او نیز با رادیو قطع شد.
در سالهای اخیر و پس از اصلاحات، رادیو فرهنگ، در برنامه نیستان برخی از كارهای قدیمی و جدید او را پخش میكند، همچنین شبكه چهار جمهوری اسلامی در برنامهای تحت عنوان آوای ایرانی، با استفاده از «گنجینه گلهای تازه رادیوایران» آواز شجریان را همراه با تصاویری از خوشنویسی، نگارگری و دیگر هنرهای ایرانی پخش میكند.
جوایز
در سال ۱۳۷۸ موفق به دریافت جایزه پیكاسو و دیپلم افتخار از طرف سازمان یونسكو در پاریس شد. این جایزه هر پنج سال به هنرمندی كه برای شناساندن فرهنگ و هنر كشورش میكوشد اهدا میشود. پیش از وی، این جایزه را نصرت فاتحعلیخان از پاكستان دریافت كرده بود.
محتوای كاری
بیشتر آوازها و تصنیفهای اجرا شده گزیدهای بوده است از اشعار شاعران بزرگ ایران چون سعدی، حافظ، مولوی، باباطاهر، خیام و برخی تصنیفهای قدیمی با مضامین عاشقانه، و اجتماعی؛ همچنین استاد شجریان در برخی كنسرتها و كارهای جدیدتر خود از «شعر نو» شاعرانی چون «فریدون مشیری»، «نیما»، «سهراب سپهری»، و «مهدی اخوانثالث» و «هوشنگ ابتهاج» استفاده كرده است. از جمله كارهای مشترك او گزیدهای است از «رباعیات خیام» با صدای شجریان و رباعیخوانی احمد شاملو.
خوشنویسی
محمدرضا شجریان علاوه بر استعدادش در آوازخوانی، علاقه زیادی به خوشنویسی ایرانی دارد، او از سال ۱۳۴۴ به فراگیری خوشنویسی نزد استادان ابراهیم بوذری، و حسین میرخانی میپردازد. در حال حاضر ایشان سبك ویژه خوشنویسی خود را دنبال میكنند.
آثار
جام تهی، اردیبهشت ۱۳۸۴
فریاد
زمستان است
بی تو به سر نمیشود
بوی باران
آرام جان، ۱۳۷۸
آهنگ وفا، ۱۳۷۸
تلاوت قرآن ۱و ۲، ۱۳۷۸
شب، سكوت، كویر، ۱۳۷۷
چهره به چهره،۱۳۷۷
راست پنجگاه، ۱۳۷۷
معمای هستی، ۱۳۷۶
شب وصل، ۱۳۷۶
رسوای دل، ۱۳۷۶
عشق داند، ۱۳۷۶
ساز قصهگو، ۱۳۷۵
در خیال، ۱۳۷۵
پیغام اهل دل، ۱۳۷۵
همایون مثنوی، ۱۳۷۴
گنبد مینا، ۱۳۷۴
جان عشّاق، ۱۳۷۴
چشمهٔ نوش، ۱۳۷۴
یاد ایام، ۱۳۷۴
دلشدگان، ۱۳۷۱
آسمان عشق، ۱۳۷۱
سرو چمان، ۱۳۷۰
خلوت گزیده،۱۳۷۰
دل مجنون، ۱۳۷۰
پیام نسیم، ۱۳۷۰
دستان، ۱۳۶۷
رای دهندگان
بهترین آموزش های برنامه نویسی
توسط فرخ ابراهیمی نژاد مدیر موسس لینک پددوره های در حال ثبت نام
ورود به جشنواره و دیدن تمام دوره ها
دورهی نخبهی طراحی و برنامه نویسی وب
دوره ی آموزشی 0 تا 100 php و mysql
آموزش برنامه نویسی برای نوجوانان دوره از راه دور و آنلاین
آموزش SEO
دیدگاهتان را بنویسید