بر اساس ماده ی 330 قانون آیین دادرسی مدنی در امور مدنی اصل بر این است که آراء قطعیت داشته باشند و این رأی و تصمیمات قضایی در صورتی قابل تجدید نظر هستند که نص قانونی وجود داشته باشد در تمامی قوانین اجرای احکام تصمیمات اجرای احکام قابل تجدید نظر نبوده و همچنین باید توجه داشت که تصمیم و دستور دادگاه مبنی بر رد یا قبول رفع توقیف قابلیت تجدید نظر خواهی ندارد و همچنین باید توجه داشت که قرار توقیف عملیات اجرایی هم قابلیت تجدید نظر خواهی ندارد .