ياداشتي از شهيد احمد رضا احدي رتبه اول كنكور پزشكي سال 1364 ساعتي قبل از شهادت:
چه كسي ميداند جنگ چيست ؟
چه كسي مي داند فرود يك خمپاره قلب چند نفر را مي درد ؟
كدام پسر دانشجويي ميداند هويزه كجاست ؟
چه كسي در هويزه جنگيده ؟ كشته شده و در انجا دفن گرديده ؟
آي پسر دانشجو ، به تو چه مربوط است كه خانواده اي در همسايگي تو داغدار شده است ؟ جواني به خاك افتاده است ؟
آي دختر دانشجو ، به تو چه مربوط است كه دختران سوسنگرد را به اشك نشانده اند ؟
آنان را زنده به گور كردند ؟
هيچ مي دانستي ؟ حتما نه .....
هيچ آيا آنجا كه كارون و دجله و فرات بهم گره مي خورد ، به دنبال آب گشته اي اندكي زبان خشكيده كودكي را تر كني ؟ و آنگاه كه قطره اي نم يافتي ، با اميد هاي فراوان به بالين آن كودك رفتي تا سيرابش كني اما ديدي كه كودك ديگر آب نمي خورد ...........
«اما تو قاسم نيستي ، اگر علي اكبر نيستي ، اگر جعفر و عبدالله نيستي ، لااقل حرمله مباش كه خدا هديه حسين را پذيرفت و خون علي اكبر و علي اصغر را به زمين پس نداد من نمي دانم كه فرداي قيامت اين خون با حرمله چه خواهد كرد .....»
پس بياييد حرمله مباشيم ......
شهيد احمد رضا احدي