به گزارش خبرگزاری فارس، روی موج احساسات رفتن و بازی کردن با افکار عمومی که معمولا هم روی احساس پایدار است تا منطقی توجیه پذیر کار خیلی سختی به خصوص در کشور ما نیست. خیلی راحت می توان با یک نظرسنجی یا به قولی نظرسازی و تبلیغات نظر مردم را تغییر داد. مسئله این است که اصلا در مملکت ما تعریف درستی بابت هوادار و طرفدار وجود ندارد. عده ای هستند که بر اساس جو موجود و شرایط حاکم طرفدار تیم ملی می شوند و شاید فقط و فقط دو تا سه بار در سال به هواخواهی از تیم مملکت خود پای تلویزیون بنشینند و بازی های تیم ملی را مشاهده کنند اما عده ای هستند که طرفدار تیم ملی اند. آنها کسانی هستند که اخبار تیم ملی را هر لحظه پیگیری می کنند و حتی رنج حضور در ورزشگاه را هم به جان می خرند. مسلما بین عقاید یک هوادار با یک طرفدار تفاوت دیدگاهی زیادی وجود دارد اما چه می شود که نظر افکار عمومی که بیشتر بر پایه هواداران آن است به عنوان نظر مردم قرار است قالب به یک تصمیم مهم و حیاتی برای تیم ملی شود؟