بیش از این ها شاید شنیدن نام جنبش در کشور ما، جنبش های سیاسی اجتماعی مثل جنبش تحریم تنباکو و اموری از این دست را به ذهن متبادر می کرد؛ جنبش هایی که زنان ایرانی بنا بر تکیه بر اصل دیانت در آن حضوری فعال داشته اند، آنچه مسلم است جنبش های وارداتی که گاهی رنگ و بوی کودتا به خود می گیرند و با اصول حاکمیت جمهوری اسلامی ایران در تضادی فاحش هستند؛ جایگاهی در بین همه مردم اعم از زنان و مردان جایگاهی پیدا نمی کنند؛ این روزها اما جنبشی موسوم به V-Day در ایران به شکلی نیمه آشکارا خودش را نشان‌داد.

این پدیده به ظاهر تازه از ۱۹۹۸ توسط فمینیستی به نام ایو انسلر در روز ۱۴ فوریه تحت عنوان مبارزه با خشونت علیه زنان راه‌اندازی شد. این جنبش شکلی کارناوالی دارد و از طریق برگزاری نمایش، پایکوبی، تجمع عمومی و برگزاری نمایشگاه در طول ماه فوریه و خصوصاً روز ۱۴ فوریه، قصد ایجاد یک جریان تازه فمینیستی در سرتاسر جهان را دارد که محدود به زنان نبوده و مردان را هم جذب می‌نماید.
بخشی از این جنبش معطوف به «انقلاب یک میلیاردی» است که ظاهراً، قالب کلی برنامه‌ها و عضوگیری V-Day تحت نام و با هدف رسیدن به همین خیزش صورت می‌گیرد. از جمله برنامه‌های عمدهV-Day می‌توان به ایجاد «شهر شادي» برای زنان در کنیا اشاره کرد که با همکاری گسترده یونیسف پاگرفت، اماV-Day با رایزنی با دولت‌ها، مدعی دریافت کمک‌هزینه‌های مالی دولتی در کشورهای آسیا، آفریقا، و خاورمیانه و ایجاد سرپناه برای زنان در عراق و مصر، برگزاری کارگاه‌های آموزشی سالانه در افغانستان، و اهدای خطوط تلفنی ماهواره‌ای به فعالان زن افغان جهت استمرار تماس و از این قبیل شده است که در پس می توان اهداف استعماری و پروژه نفوذ و تخریب کشورهای اسلامی را مشاهده کرد، تخریبی که از سبک پوشش تا زندگی زنان را دچار تحول ساختاری می‌کند؛ پاکستان، عراق، کنیا، سودان از جمله این کشورها هستند که استعمار فرانو را اینبار در قالبی زنانه به نام V-Day تجربه می کنند.

در سال جاری گویا در سایه دوران پسابرجام، و در میان تدبیر دولتی ها ایران به شکلی پنهانی به جمع V-Day پیوسته است و یکی از مراکزی که نقشه موجود در صفحه مربوط به «Find an Event» در پایگاه اینترنتی جنبش یک میلیاردی برای یافتن مراسم برگزارشده در رابطه با جنبش V-Day نشان می‌دهد، تهران، پایتخت ایران است، این درحالی است که یکی از خبرگزاری های وطنی در هفته گذشته گزارشی مربوط به V-Day با عنوان «نگاهی متفاوت به ولنتاین» منتشر کرد و برگزاری آن را در راستای اهداف «بنیاد امید مهر» در رفع تبعیض و خشونت علیه زنان و دختران مورد اشاره قرار داد، این گزارش اشاره می‌کند که ایران برای اولین‌بار در کنار ۶۰ کشور دیگر برگزارکننده این روز، اقدام به برگزاری نمایش‌های «یک خاطره، یک مونولوگ، یک فریاد، یک نیایش» کرده است، این درحالی است رهبر انقلاب بارها از پروژه نفوذ یاد کرده اند و گویا دولتی ها در سایه سیاست دروازه باز می خواهند نفوذ را به فراموشی سپرده و از طریق پیوستن به جامعه به ظاهر واحد جهانی که عموما اهدافی استعمارگرانه را برای جهان سومی ها رقم می زند طرح های وارداتی آنها را اجرایی کرده و بدون هوشمندی لازم قسمت های گوناگون پازل نفوذ را تکمیل کنند، پازلی جز ترویج اباحه‌گری و حیازدایی دستاورد دیگری برای جامعه ایران دربرنخواهد داشت/

نفیسه زارعی