شا شده: دو مصاحبه محرمانه با هیتلر در سال 1931 در قالب یک کتاب برای اولین بار در 1968 منتشر شد و ادعا شد که رونوشتی از یادداشت های مختصر ریچارد بریتینگ(1) در قالب دو مصاحبه محرمانه انجام شده در 1931 است. علاوه بر این، این کتاب دارای یک مقاله در آخر کتاب میباشد که توسط دکتر ادوارد کالیک(2) تحت عنوان تشریح عوامفریبی و میل آدولف هیتلر به نابودی نوشته شد و شامل یادداشت های جامع کالیک است و مقدمه آنرا نیز گولومان(3) نوشته است. صحت این متن تا بحال به چالش کشیده شده است.

انتشار

برای اولین بار در آلمان در 1968 با عنوان اوهن ماسک(4) چاپ شد که بوسیله ریچارد اچ بری(5) ترجمه و در 1971 بوسیله چاتو و ویندوس(6) نیز چاپ گشت.

اهمیت

کالیک معتقد است که در طول مصاحبه محرمانه با هیتلر به همراه بریتینگ:
آشکار است که پشت زمینه ی همه ی سخنرانی های او، عبارات و حرکاتش است. او به روشنی نبرد من، به همه چیز اشاره نمیکند، از جمله روش به قدرت رسیدن، روش قانونی کودتا برای سلطه بر بخش های تسخیر نشده آلمان، گسترش قدرتش بر تمام اروپا از اقیانوس اطلس تا اورال و همچنین سلطه بر جهان.

سابقه و هدف مصاحبه

مصاحبه محرمانه 1931 هیتلر با ریچارد بریتینگ سردبیر ارشد روزنامه لاپزیگر نست ناخریخن(7) انجام شد. این روزنامه توسط ادگار هرفورس(8) منتشر شد که نمایندگی نظرات و سیاست های محافظه کاران راست گرای آلمان را بر عهده داشت. بریتینگ عضو دی وی پی یا حزب مردم آلمان نیز بود، در حالی که هوگنبرگ پرس(9) نشریه متعلق به حزب مردم آلمان(دی ان وی پی) که توسط آلفرد هوگنبرگ(10) رئیس نشریه و صاحب رسانه های کشور منتشر شده بود، مورد علاقه ی روزنامه ی لایپزیگر نیز بود.

بریتینگ رابطه خوبی با محافظه کاران داشت و کالیک نیز معتقد بود هیتلر برنده است چون در این سردبیر مجله نفوذ داشت. مسئله ای که پیش آمد این بود که روزنامه ی ان اس دی ای پی در درسدن(که در 1930 تاسیس شده بود) توسط بریتینگ و هرفورث مورد حمله قرار گرفت که شکایات هیتلر را در پی داشت.

کالیک میگوید که اوتو دیتریش(11)(رئیس مطبوعات هیتلر از 1 اوت 1931) خبرنگار بریتینگ در مونیخ از 1928-1930 بوده است و با هیتلر مصاحبه کرده است. اگرچه هیتلر اجازه داد تا بریتینگ یادداشت بردارد اما هر دو(هم هیتلر و هم هس) میخواستند مصاحبه محرمانه باشد. با این حال بریتینگ هرفورث را در جریان جلسات گذاشت. علاوه بر آن هوگنبرگ و دکتر ارنست اوبرفوهرن(12) نیز از بحث آگاه شدند.

مصاحبه اول: دوشنبه 4 می 1931، این جلسه سه ساعت به طول انجامید. محل برگزاری و شرکت کنندگان:
با توجه به یادداشت بریتینگ، مصاحبه در خانه قهوه ای، در ستاد ملی ان اس دی ای پی واقع در 45 برینر اشتراسه(13) صورت پذیرفت. بریتینگ و دکتر آلفرد دتیگ(14) عضو هیئت تحریریه روزنامه با هم بودند. این دو نفر یک سعت به انتظار نشستند و با هس صحبت کردند تا هیتلر پیام انتظار انها را دریافت کرد.

بحث ها

در مصاحبه اول هیتلر طرح خود را برای بدست گرفتن دولت آلمان از طریق قانونی توضیح داد.

مصاحبه دوم:احتمالا اوائل ژوئن 1931
کالیک میگوید که صفحه اول یادداشت را از دست داده است.

تاریخ و محل نامشخص

یادداشت بریتینگ نشان میدهد که جلسه دوم از ساعت 10 صبح شروع و تا 12:45 تمام شد. با این حال هیچ مدرکی زمان دقیق که در آن مصاحبه انجام گرفت را نشان نمیدهد. کالیک میگوید تاریخ آن اوایل ماه ژوئن بود، با تکیه بر صحبت هیتلر که در طول مصاحبه گفت: من به شما یک ماه پیش گفتم....... همچنین فرض شده که این جلسه در همان محل قبلی صورت گرفته است.
استفاده هیتلر از زمان مبهم است. با این حال در جاهای دیگر مصاحبه او نقل کرده است که: تولد 42 سالگی من در چند هفته پیش......... . پس روز تولد او در 20 آوریل با تاریخ مصاحبه در اوائل ماه ژوئن میتواند 6 هفته فاصله داشته باشد. در حدود یک ماه پس از مصاحبه اول نیز این تاریخ توسط سخن هیتلر با این مضمون: سه ماه قبل در فوریه 1931، تثبیت شد.

در طی این مدت معلوم میشود که هیتلر سه سخنرانی در فرانکفورت اندراودر(15) در 600 کیلومتری شمال شرقی مونیخ در 31 می داشته و در سوم ژوئن نیز یک سخنرانی در برگربراکلر(16) مونیخ و دو سخنرانی در شمینتز(17) در 375 کیلومتری شمال شرق مونیخ و حدود 65 کیلومتری جنوب شرق لایپزیگ و در تاریخ 7 ژوئن داشته است.

شرکت کنندگان

در این جلسه بین بریتینگ و هیتلر و بخشی از آن نیز با رودولف هس درباره درگیری مبارزه برای آزادی(18) که توسط وکیل هانس فرانک(19) انجام شد، صحبت هایی انجام شد.

بحث ها

در مصاحبه دوم هیتلر استراتژی خود را برای رسیدن به نظم نوین جهانی با استعمار شرق بوسیله آلمان بعد از تخریب اتحاد جماهیر شوروی توضیح داد.

رخدادهای پس از آن

کالیک بی احتیاطی میکند و یک نکته را میگوید: (نمیگوید چه کسی این را به اطلاعش رسانده ولی به بریتینگ یا هرفورث مربوط میشود)، زمانی که گوبلز و ماکس آمان(20) در جلسه حضور داشتند نسبت به این یادداشت برداری ها نگران بودند.( سخن مترجم: پس گوبلز و آمان نیز در این جلسه حضور داشتند.) در 18 فوریه 1934 لایپزیگ گشتاپو خواستار بازگرداندن یادداشت ها بود. بریتینگ وجود یاداشت ها را انکار میکرد و گفت که آنها را از بین برده اند. اما در واقع تمام مقالات شخصی اودر یک مکان در نزدیکی هامبورگ نزد خواهرش پنهان شده بود.

سخنان بریتینگ رد شد و او به عضویت ان اس دی ای پی در آمد و تحت تعقیب قرار گرفت، سپس پس از این ماجراها در 1937 در گذشت. کالیک در مورد او مینویسد: در 19 آوریل 1937 بریتینگ به وزارت تبلیغات رایش در برلین رفت که در آنجا دوعامل گشتاپو او را به یک رستوران برای مباحثه احضار نمودند. گرچه او تنها 54 سال داشت و تاکنون در سلامت بود ولی در بازگشت به لایپزیک تشنج و تب عصبی گرفت. به گفته خانواده اش او مسموم شده بود و یک هفته بعد مرد. خانواده اش درخواست کالبد شکافی داددند اما دکتر مسئول خودداری نمود. جسد او بدون اطلاع خانواده اش سوزانده شد.

کالیگ میگوید اسناد ارائه شده توسط افراد زیر تائید شده است:

Karl Dietrich Bracher
Harold C. Deutsch
Emil Dovifat
Sebastian Haffner
Walther Hofer
Robert Kempner
Eugen Kogan
Karl Lange (de)Wolfgang Malanowski
Golo Mann
Wilhelm Ritter von Schramm
Henry Ashby Turner jr
Friedrich Zipfel

از سوی دیگر در ویکی پدیای آلمانی نوشته شده است که در تائید این اسناد توسط افراد زیر شک وجود دارد:
Hugh Trevor-Roper, Hans Mommsen, Henning Köhler, Fritz Tobias