قسمتی از مقدمه پروژه:
در اوایل قرن بیستم به این واقعیت پی برده شد كه ماشین القایی بعد از قطع ولتاژ خط ممكن است در حالت تحریك باقی بماند ولی برای ایجاد چنین تحریكی شرایط خاصی مورد نیاز بود. محققان بعد از پژوهش و تحقیق در یافتند كه با اتصال خازنهایی به ترمینال موتور القایی در حال چرخش (توسط توان مكانیكی بیرونی) شرط تحریك پایدار بوجود آمده و ولتاژ بطور پیوسته تولید می شود. بنابراین یك سیستم تولید جدیدی متولد شد كه در آن ولتاژ خروجی شدیداً به مقدار خازن تحریك و سرعت روتور و بار بستگی دارد. این نوع تولید تا سالهای 1960-1970 به فراموشی سپرده شد و مطالب كمی در مورد آن نوشته شد.