اگرپا بر قلمروی بسیار دور از رشته تخصصم می‌گذارم و در نتیجه، زیر دست آن عده از شنوندگانم که بسی بیش از من به تاریخِ هنر معرفت دارند، قرار می‌گیرم، به سبب اصلی است که برای گفتگوی بین رشته‌ای‌مان اختیار کرده‌ایم و کاشف به عمل آمده که در باب جامعه شناسی مشرق زمین، خاصه اعتبار دارد. جامعه شناس شرق شناس باید از محیط بسته‌ای دیر زمانی خود را در آن محبوس کرده بوده است، بیرون آید. جای بسی تأسف است که این حوزه از تحقیقاتمان، ثمرات اندکی برای رشته‌هایی عمومی چون انسان شناسی و جامعه شناسی داشته و نیز بسیار اندک از آنها الهام پذیرفته است. بنابراین باید به گونه‌ای نظام‌مند بده و بستانی میان رشته‌هایی که به ظاهر از هم بسی دورند مثلاً امروزه روز میان شرق شناسی و زیبایی‌شناسی، برقرارکنیم.