با توجه به خسازات جبران ناپذیر زلزله ها خصوصا زمانی که در سازه پیچشی به وجود می آید، یافتن راهی برای کنترل پاسخ سازه ضروری می باشد. یکی از روش های موثر در کاهش پاسخ دینامیکی سازه ها استفاده از میراگرهای الحاقی است و یکی از ساده ترین و موثر ترین میراگرها که امکانات ساخت و اجرای آن در کشورمان موجود می باشد، میراگر جاری شونده است.
در پروژه حاضر به بررسی رفتار این میراگر در ساختمانهای سه بعدی دارای پیچش پرداخته شده است. بدین منظور قاب یک طبقه و چهار طبقه خمشی انتخاب گشته و در سه حالت خمشی، بامیراگر (شامل بادبند و قطعه میراگر) و بادبند به تنهایی (همان بادبند استفاده شده و با میراگر جاری شونده) مورد بررسی قرار گرفته است. برای این سازه ها پنج خروج از مرکزیت از 0 تا 0.25 بعد سازه در نظر گرفته و برای پنج شتابنگاشت مختلف السنترو، سان فرناندو، ناغان، منجیل و طبس که همگی با شتاب 0.35g همپایه شده اند، تحلیل گشته اند.