زبان زنده ترین و پایدارترین و غنی ترین وسیله ارتباطی است که نسل گذشته و حال را به نسل آینده ملتها در یک دوره تاریخی کامل بطور زنده پیوند می دهد. این گفته اوشینسکی ارتباط بین زمان و نسلها را به اثبات می رساند. از قدیم الایام در روس باستان توجه و احترام خاصی به کتابت می شد. کتابهای زیادی نوشته می شدند و حتی حسودانه از آنها مراقبت می کردند. در صومعه ها قوانین سرسختانه ای در رابطه با دریافت کتاب و پس دادن آن به کتابخانه برقرار بود. آنقدر برای کتاب احترام قائل بودند که اگر شخصی کتابی را می گرفت و بر نمی گرداند مجازات سختی در انتظارش بود. تا قبل از گرویدن روسیه به مسیحیت در سال ۹۸۸، در روس باستان افرادی بودند که به زبان اسلاوی باستانی تسلط داشتند و از الفبای سریلیک برای اسناد دولتی و دیگر نوشته ها استفاده می کردند. یافته های باستان شناسی گواه این امر است.