آن مهربانی عمیق چشمهایشان بیشتر به خاطر می ماند، آن گره ی وسط ابروهایشان که انگار زور مسئولیت و فشار نگرانی توامان دلیل گره شده است، هر چه که صدایش می کنید: پدر، بابا، بابایی و یا...میدانی و میدانم که ستون زندگی همه ی ماست، این مقدمه ی کمی بی ربط و البته غمگین را برای دل خودم نوشتم ،ببخشید قرار نیست همه ی مقدمه ها با ساختار متن ارتباط تنگاتنگ داشته باشند ،متن پیش رو مروری بر پدر و پسر های سینماست ...روز پدر برهمه ی پدرهای عمیقا مهربان با آن دستان سخاوتمندشان فرخنده باد...