The only thing necessary for triumph of evil is for good men to do nothing ,,,
پس از نمایش این جمله و در پس آن نام فیلم ، مخاطب تصویری از کودکی می بیند که در کلاس درس به یک موسیقی ژانر کلاسیک گوش میکند که با توضیحات معلمش همراه شده که در ستایش این قطعه موسیقی آنرا به امیال وطن پرستانه ربط می دهد . کسانی که مختصر مطالعه ای درباره شخصیت و زندگی آدلف هیتلر ( رهبر آلمان نازی ) داشته اند ، به خوبی پیام این سکانس های اولیه را درک می کنند . هیتلر موسیقی اصیل آلمانی را تنها نوای ساخته و پرداخته قطعات و ابزار آلات جامد نمی دانست . هیتلر موسیقی اصیل آلمانی و نوایی برخواسته از روح ملت المان می دانست که در طول تاریخ کشورش همواره چون چشمه ای جاری بوده و تبدیل به روح واحد در کالبد کشور شده است . طوری که بارها و در موقعیت های گوناگون این نظر شخصی درباره موسیقی را ابراز کرد . کارگردان در این سکانس سعی دارد تا به نوعی به مخاطب القا کند که افکار دوران بزرگسالی و احساساتش ناشی از برداشت های احساسی دوران کودکی اوست . ویژگی که شاید چندان درست به نظر نرسد چراکه در کتاب نبرد من که هیتلر در دوران میان سالی به رشته تحریر در آورده است ، به وضوح می توان مراحل بلوغ فکری و نتیجه گیری های این فرد را در اثر فرازو نشیب های فکری و کاری زندگی ، مشاهده کرد .