تلومر شامل توالی ویژه ای از DNA و پروتئین های غیر نوكلئوزومی متنوعی است كه برای بقای كروموزوم ضروری است. تلومر انتهای كروموزوم ها را محافطت می نماید، اما همچنین می تواند مانع از بیان ژن های مجاور شود كه اثر موقعیتی نامیده می شود.