بر مزارش فاتحه ای میخوانم و به یاده مظلومیت خانواده و دوستان و هوادارانش در امروز میفتم ، الحق و الانصاف حق این خانواده ی مظلوم نیست که امروزه به دلیل یکسری انتقادات ساده اینگونه بایکوت خبری بشوند ، جالبه که مراسم سالگرد دزدی هم نوعی از شیوه های مرسوم امروزی شده ، به این صورت که چون میخواهند از نام و یاد شهید مشروعیت بخشی کنند ، یعنی یک سوءاستفاده ی کاملا ابزاری و نازیبا ، یک سری از برادران غیردوست عرزشی ، سالگرد برای شهید باکری و شهید همت برگزار می کنند اما خانواده و دوستدارانش بی خبر از وجود این مراسم اند و جالبتر آنکه امکان شرکت در آن راهم ندارند!و چه بسا اگر امکانش را هم داشتند ، در همان مراسم پدر شهید خود ، مورد لعن و شعار مرگ حاضرین در این جلسه ی فرمایشی قرار می گرفتند.
درد و دل های خصوصی کردم با این شهید ، چه بسا اگر این خوبان امروزه زنده بودند ، هم اکنون در اوین باید روزگار می گذراندند!