شاعر و عارف نامی ایران، فرید الدین عطار نیشابوری در عین تحصیل علم و عرفان ،همانگونه که از نامش پیداست به کار عطاری نیز مشغول بوده به مردم خدمت مینموده است. عطار در حدود سال ۵۴۰ هجری قمری در شهر نیشابور از استان خراسان رضوی متولد و در سال ۶۱۸ دار فانی را وداع گفته است. آرامگاه عطار نیشابوری نماد و بنایی مهندسی و زیبا و تاریخی است که در دوره ی تیموری توسط امیر علیشیر نوایی بر روی قبر وی ساخته شد.