دیر شده بود! ساعت 7 با همسرم در یک رستوران قرار داشتم و حالا ساعت هفت و نیم بود و من هنوز حرکت نکرده بودم. بهانهٔ خوبی داشتم! باید می‌گفتم که یک جلسه پیش آمد و من مجبور شدم در آن شرکت کنم و البته بعد از آن بدون اتلاف وقت روانه شده‌ام.
وقتی رسیدم معذرت خواستم و گفتم نمی‌خواستم دیر شود. او جواب داد: البته که تو هیچ وقت نمی‌خواهی دیر شود، واقعاً عصبانی بود.
← 
دیدگاهتان را بنویسید