در واقع وقی خوب فکر میکنیم متوجه می‌شیم که همه‌مون به همین طرز نگاه عادت داریم و در واقع دنیا رو اون طور که هست نمی‌بینیم بلکه اون طور که دلمون می‌خواد می‌بینیم. همه چیز رو تعمیم میدیم به کل و با کوچیکترین نقصی که از یک استاد می‌بینیم همه‌ی استادها رو بد می‌دونیم. اگه یک مدیر یا مسئول باهامون بد رفتار کنه کل دولت و حاکمیت رو زیر سوال می‌بریم. در صوربی که ممکنه کل مشکل نداشته باشه و مسئله فقط بی‌کفایتیِ یک نفر باشه!