دادگاه تجدیدنظر پس از دو جلسه رسیدگی حضوری به پرونده طلاق (از سوی زوجه) و تمکین به طور همزمان مجددا دو ماه دیگر وقت نظارت مشخص کرد که من به عنوان زوج با چند بزرگتر به خانه زوجه بروم برای هماهنگی مراسم عروسی. در مرحله بدوی طلاق عسر و حرجی از سوی زوجه رد شده بود و دادخواست الزام به تمکین من هم به دلیل مراسم عروسی نگرفتن رد شده بود. امروز رئیس دادگاه در پایان گفت من می دانم که هر دوی شما دروغ می گوئید و این زندگی به صلاح نیست و شما دونفر زندگی تان نمی شود. از خانم من پرسید حاضری مهریه ات را ببخشی که طلاقت دهد. گفت نه. من هم گفتم مایل به طلاق دادن نیستم حتی با ببخشش مهریه. خانم من علیرغم باکره نبودن مراسم عروسی را بهانه نیامدن به منزل مستقل بیان می کند. قاضی هم می گوید بدون مراسم عروسی زوجه نمی تواند به منزل زوج برود. خانم من میگوید دلیل عسر و حرج من این است که عقد هستم و همسرم نمی اید برای من مراسم عروسی بگیرد و من سرگردان هستم. واقعاً دلیلش همین است و دلیل دیگری که قابل اثبات باشد ندارد.