باوجود ‌این‌که بیشتر ازدواج‌ها با عشق و علاقه و محبت طرفین صورت‌ می‌گیرد، اما در اکثر موارد مشاهده می‌کنیم که زن و مرد با تمام تلاشی که در‌جهت انجام دقیق وظایف خود دارند، به ‌مرور زمان، عشق و علاقه‌ی بینشان ‌کمرنگ وکمرنگتر شده و گاهی به ‌طور کامل محو می‌شود و همسران بدون هیچگونه احساس و عاطفه‌ای نسبت به هم، به‌طور کامل جدای از هم به زندگی خود ادامه می‌دهند‌. به این نوع جدایی، اصطلاحاتی مانند طلاق عاطفی، طلاق روحی و روانی، طلاق خاموش یا زندگی زناشویی خاموش اطلاق می‌شود. با همه‌ی سعی و تلاش همسران برای نرسیدن به مرحله‌ی جدایی ، بسیاری ازازدواج‌ها، منجر به طلاق رسمی شده و درصد بسیار بالاتری، به طلاق عاطفی منتهی می‌شود.