شاپرک
پرواز نمی خواهم
بال آهنین می خواهم
در این شهر کفش ها
همه راه می روند
مردم شهر، تنها نگاه می کنند

ای آتش درونی ، چشم های بی خمار که نه کودک اند
نه بزرگ ، جان مرا به آتش می کشند
به سرزمینی ببرم که یکی باشد که کودک باشد