شاملو یادت هست ؟
روزی ما دوباره کبوترهای مان را پیدا خواهیم کردو مهربانی دست زیبایی را خواهد گرفت
روزی که کمترین سرود
بوسه است
و هر انسان
برای هر انسان
برادری ست
روزی که دیگر درهای خانه شان را نمی بندند
قفل
افسانه ای ست
و قلب
برای زندگی بس است!
شاملو حالا کجایی ببینی تو ثانیه هایت را کشتی برای هم دلی ! دل تورا کشت برای بقا !؟!
و من از تو می پرسم دیدی روزمان ار روزت سیاه تر شد ؟
شمارا دعوت به خواندن این متن میکنم
← 
دیدگاهتان را بنویسید