با توجه به این شرکتها ی تجاری دارای شخصیت حقوقی می باشند و پس از تشکیل شرکت آورده ی شرکا متعلق به شرکت است و در شرکتها ی تجاری بر خلاف شرکتها ی مدنی شرکا نسبت به اموال شرکت مالکیت مشاع نداشته و بردارایی شرکت حق عینی ندارند قابل توضیح است که سهام شرکا در شرکت نوعی حق دینی است و بر اساس ماده ی 129 قانون تجارت جمهوری اسلامی ایران اموال شرکت را نمی توان برای بدهی شرکا توصیف کرد اما سهام هر شریک را می توان به خاطر بدهی توصیف نمود.