عقد به منجز و معلق تقسیم می شود . عقد منجز آن است که تاثیر آن بر حسب انشاء و اراده طرفین موقوف به امر دیگری نباشد و عقد به محض اعقاد آثار خود را ببار آورد . ولی عقد معلق قرار دادی است که تأثیر آن موقوف به امر دیگری باشد و تا امر تحقیق نیابد ، عقد اثر کامل خود را ببار نمی آورد (ماده 189 قانون مدنی ) عقد معلق به طور کلی در حقوق ایران صحیح و معتبر است ؛ اما در مورد نکاح و ضمان قانون گذار نظر به اهمیت خاص آن مقرر داشته است که (تعلیق در عقد موجب بطلان است) (مطابق ماده 1068 قانون مدنی).