وصول مهریه بر اساس ماده (1082)ق.م زن به ‌مجرد عقد مالک مهر می­شود و می­تواند هر تصرفی که بخواهد در آن بنماید .

بر همین مبنا استنتاج می­گردد که مهریه از زمان وقوع عقد در مالکیت زن است و او می­تواند مهر خود را به هر شکل خواستار است استفاده کند شایان‌ذکر است مقوله طلب مهریه از بحث تمکین یا عدم تمکین متفاوت است.

مهریه می­تواند وجه رایج ، سکه یا ملک یا هر مال دیگری که قابلیت نقل‌وانتقال داشته باشد قرار گیرد.

چنانچه مهریه وجه رایج باشد ازآنجایی‌که برخلاف دیگر اموالِ قابل نقل‌وانتقال ازجمله سکه یا زمین ممکن است براثر تورم سالانه ارزش خود را از دست بدهد بر اساس ماده (1082)ق.م وجه رایج منتاسب با تغییر شاخص قیمت سالانه زمان تادیه نسبت به سال اجرای عقد که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می­گردد محاسبه و پرداخت خواهد گردید مگر اینکه زوجین در حین اجرای عقد به نحوه دیگری تراضی کرده باشند.