هر چیزی تو دنیا قدر و منزلتی داره، برخی ها رو میشود قیمت گذاشت، برخی ها قابل قیمت گذاری نیست، برخی معیارها قابل مقایسه باهم نیستند.
از جمله چیزهایی که قیمتی برایش نمیتوان تصور کرد احساس و بوی دل است.
احساسی که بی آلایش باشه، احساسی که حتی با بردن اسم طرف مقابل، تپش قلبت رو حس کنی، دستات عرق بکنه، پاهات سست بشه، حتما همه ما این را تجربه کردیم، گاهی قدم ها با مغز فرمان نمیگیرند، هرچی سعی کنی راه بری پاها به حرفت گوش نمیدهند، این احساسم را به چند میخری؟ با چه میخواهی برایش قیمت بگذاری؟
وقتی اسمت را بر زبان میارنم، زبانم داغ میشه، چشمهایم غبار آلود و دودی زده انگار خاک وشن توش رفته باشد، قطرات اشک از گوشه چشم جاری میشود، بی اختیار گوشه ای کز میکنی و به فکر فرو میری، دستت را رو به آسمان میگیری و برایش دعا میکنی، این احساسم رو چند میخری؟ چقدر برایت ارزش دارد؟ ....