یکی از قوانینی که متاسفانه در ایران، مظلوم واقع شده است، قانون کپی‌رایت است. با اینکه تا به امروز، بیش از ۹۰ درصد از کشورهای جهان، پیمان‌نامه برن (Berne) که در مورد قانون کپی‌رایت است، را امضا کرده‌اند، اما هنوز به امضای کشورهایی مانند ایران، افغانستان، ترکمنستان، عراق، کویت و… نرسیده است. بحث کردن در مورد چرایی امضا نکردن این پیمان‌نامه توسط ایران، بحثی پیچیده است که طبیعتاً از تخصص من خارج است؛ اما در این نوشته می‌خواهم به یک مورد ناخوشایند در فضای دانشگاهی ایران در مورد نقض آشکار قانون کپی‌رایت اشاره کنم.