پوشش ها همواره فرایندی بوده اند که بیشترین اثرات مخرب زیست محیطی را در طی تولید خودروها ایجاد کرده اند. بعد از لایه الکترودیپوزیشن (لایه ED) جهت جلوگیری از خوردگی خودرو ، پوشش های آستر و لایه نهایی که دارای حلال هایی مانند تولوئن و زایلن در ساختارشان هستند بکار برده می شوند. ترکیبات آلی فرار (VOC) در طی فرایند پاشش رنگ خودرو در محیط ایجاد و منتشر می شود. علاوه بر این هر لایه نیازمند فرایند پخت و خشک شدن مختص به خودش است که باعث تولید و انتشار CO2 نیز در محیط می شود.
شرکت های خودروسازی مهم دنیا به منظور کاهش انتشار CO2 و VOC و تقلیل اثرات زیست محیطی این آلاینده ها استفاده از تکنولوژی های روز دنیا و سازگار با محیط زیست را در تولید محصولات خود مدنظر قرار داده اند. در میان این تکنولوژی ها می توان به سیستم رنگ WET-3) WET ON WET ON WET) اشاره کرد که در آن سه لایه رنگ آستر، بیس کوت و کیلر به صورت پیوسته و خیس بر روی هم اعمال می شوند.