در قرنهاي 11 تا 16 بشر از يك اتاقك تاريك (دوربين اوليه) بعنوان چيزي شبيه به دوربين استفاده مي‌كرد. براي اين منظور اتاق مكعب مستطيل كوچكي را كه هرگز نوري به درون آن راه نمي‌يافت، آماده مي‌كردند، در وجه جلوي آن سوراخي به قطر تقريبي يك ميليمتر ايجاد مي‌كردند، بدين ترتيب تصاوير صحنه‌هاي خارج از اتاق را روي ديوار يا پرده در وجه مقابل سوراخ در داخل اتاق منعكس مي‌نمودند. البته اين عمل بيشتر براي نمايش و سرگرمي بود و هرگز كار عكاسي را انجام نمي‌داد