در صورتی به اندیشیدن می نشینیم که مشکلی داشته باشیم، زمانی می اندیشیم که به دنیا و اطرافیان و اشیاء و پدیده ها، مثل دیگران نگاه نکنیم. در این معنی فکر کردن مسیری است که برای برخورد با مسئله و یافتن راه حل مشکل طی می کنیم، همین طور برخورد مستقل ما با پدیده‌ها، اشیاء و مسائل پیرامونمان منتهی به پاسخ ابتکاری می‌شود که اصطلاحا به آن «خلاقیت» می‌گویند.