بخش بزرگی از انرژی تولیدی در کشور در ساختمان‌ها و به منظور تولید شرایط آسایش دمایی هزینه می‌شود. این امر نه تنها هزینه‌ی زیادی را به اقتصاد برای تولید این انرژی تحمیل می‌کند، بلکه، از قدرت صادرات کشور در زمینه‌ انرژی نیز می‌کاهد.بنابراین مدیریت انرژی در ساختمان از اهمیت بالایی برخوردار است. در کشورهای صنعتی نیز افزایش قیمت نفت در سال ۱۹۷۳ باعث شد این کشورها از آن زمان مجبور شوند به مسأله تولید انرژی از راه‌های دیگر (غیر از استفاده سوخت‌های فسیلی) توجه جدی‌تری نمایند.
علاوه بر این با درنظر داشتن برنامه حذف یارانه‌ی پرداختی دولت در بخش انرژی، از این پس این هزینه به مصرف‌کنندگان تحمیل خواهد شد و بخش بزرگی از سبد هزینه خانوار را تشکیل خواهد داد. بدین ترتیب، کاهش مصرف انرژی در ساختمان علاوه بر رشد اقتصاد ملی باعث کاهش هزینه‌های خانوار و بهبود استاندارد زندگی افراد نیز خواهد شد.
از نقطه‌نظر زیست‌محیطی نیز بهره‌گیری از انرژی های تجدیدپذیر باعث کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی می‌گردد.
بررسی‌های صورت‌گرفته در زمینه‌ی میزان مصرف انرژی در ساختمان‌ها بیانگر این واقعیت است که بخش ساختمان با مصرف بیش از ۴۰% از کل انرژی مصرفی کشور، بالاترین سهم را در میان سایر بخش‌ها به خود اختصاص داده‌است. این درحالیست که مصرف انرژی در ساختمان‌های کشور بسیار بالاتر از میزان استاندارد جهانی است. لذا ضروری است راهکارهایی جهت کاهش و استانداردسازی مصرف انرژی در ساختمان‌ها مطالعه، بررسی و اجرایی شود. از میان راهکارهای موجود، بهره‌گیری از انرژی های تجدیدپذیر به عنوان منابع پاک و ارزان انرژی، بسیار حائز اهمیت هستند. از جمله مهم‌ترین منابع انرژی تجدیدپذیر، می‌توان به منابع خورشیدی، بادی، زمین‌گرمایی و … اشاره کرد.