غرامت های هولوکاست تبدیل به اخاذی های شیادانه و غیرقانونی شده اند. تا جایی که در این امر بخش های فرعی این تجارت نیز پول های کلانی را به دست آورده اند. به غیر از «گیزلا و شیسائو» اولین کسی که برای دریافت غرامت هولوکاست علیه بانک سوئیس اقامه دعوی کرد، «آل دی ماتو» Al. D. Amato سناتور سابق نیویورک بود . وي با میانجیگری در شکایت قضائی در موضوع هولوکاست علیه بانک های آلمانی و اتریشی درعرض شش ماه 103هزار دلار به دست آورد. «لارنس ایگل برگر» برای ریاست کمیسیون بین المللی ادعاهای بیمه ای دوران هولوکاست سالانه 300هزار دلار دریافت می کند. خاخام «ماوین هیر» مدیر مرکز «سیمون و یبزنتال» هم در لس آنجلس نام همسر و پسرش را در لیست حقوق بگیران این مرکز قرار داده است. وی و خانواده اش در سال 1995 درحدود 520هزار دلار از این راه کسب درآمد کرده اند. با اینکه بانک های سوئیس مبلغ 25/1میلیارد دلار به عنوان غرامت پرداختند اما مجموع غرامتی که توسط نهادهای گوناگون و تحت نظارت کنگره جهانی یهود پرداخت شده بالغ بر 7میلیارد دلار است. این موارد گویای این است که هولوکاست که سلاحی ایدئولوژیک برای اسرائیل است، حالا به یک تجارت پرسود برای حامیان آن بدل شده است. صهیونیسم که وامدار هولوکاست به طور مطلق کلمه می باشد، از این دروغ بزرگ بسیار منتفع شده است. اکنون رژیم صهیونیستی که نقطه اوج صهیونیسم بین الملل است، درآمد کلانی را از این راه کسب کرده است.