چند سال پیش پرندگان از راه دور به زاینده رود می آمدند. ان روزها زاینده رود پر آب بود. صفا و صمیمیت بین مردم زیاد بود. حتی اگر ماهی در رودخانه نبود مردم مهربان اصفهان از راه دور و نزدیک ته مانده ی سفره ی خود را تا دم رودخانه و به عشق پرندگان می آوردند تا پرندگان گرسنه نمانند.