این روز‌ها استفاده از واژه «کارآفرینی» پر کاربرد شده است. اما واقعاً کارآفرینی به چه معنی و مخصوص چه قشری است؟ کارآفرینی بیشتر از آنکه یک عنوان برای صاحبان کسبوکار باشد، یک نظام فکری و سبک زندگی است که می‌تواند در روزمره همه ما نقش مفیدی ایفا کند.

بر اساس درکی که از تعاریف دانشگاهی می‌توان پیدا کرد، کارآفرینی به معنی فرآیند خلق ارزش جدید از طریق یک تلاش متعهدانه با در نظر گرفتن ریسک‌های ناشی از آن است. این در حالی است که اگرچه فعالان و علاقهمندان حوزه کسبوکار از مفهوم کارآفرینی درک مشترکی ندارند، بیشتر، کارآفرین را لقبی برای صاحبان و مؤسسین کسب وکارهای نوین مانند استیو جابز از اپل و مارک زاکربرگ از فیسبوک می‌دانند. اما زمانی که صحبت از فرآیند پر مشقت و طاقت‌فرسای ساختن یک کسبوکار از نقطه صفر و سودآور نمودن آن می‌شود، ذهن فعال، به دنبال انگیزه اصلی صاحب کسبوکارمی شود.

بر اساس نتایج تحقیقی که نوآم وازرمَن، محقق و استاد دانشگاه هاروارد، بر روی حدود دوهزار مؤسس کسب وکار در آمریکا انجام داده است، انگیزه اصلی کارآفرینان، پاسخ گفتن به هفت خواسته اصلی آنان است. استقلال عمل، قدرت و نفوذ اجتماعی، رهبری و مدیریت افراد، کسب درآمد، ایجاد میراث اجتماعی، و تنوّع و چالش طلبی.