تصمیم برای پایگاه های داده با منبع بیرونی در بسیاری از سازمان ها به دلیل هزینه های رو به افزایش مدیریت داخلی و حجم بالایی از اطلاعات، به صورت راهبردی می باشد. ماهیت حساس این اطلاعات، نیاز به مکانیسم های قوی تر را برای حفاظت از آن در برابر افشای غیرمجاز، افزایش می داده است. رمزدار کردن متمرکز برای کنترل دسترسی در سطح مالک داده ها، به عنوان یکی از روش های مدیریت این مسئله می باشد. به هر حال هزینه بالای آن، این کار را غیرعملی و سخت می سازد. رویکرد رمزنویسی توزیع شده به عنوان یکی از گزینه های نویدبخش می باشد که کلیدها به کاربران بر مبنای امتیازات مشخص شده آن ها توزیع می شود. اما در این مورد، مدیریت کلید در مواجهه با بروزرسانی مستمر پایگاه داده، دردسر ساز بوده و به عنوان موضوع قابل بحثی می باشد.