طيبه واعظي دهنوي در سال 1337 در يكي از روستاهاي اصفهان متولد شد. او در خانواده اي مذهبي و فقير رشد كرد و به همين علت خيلي زود با درد و رنج مردم مستضعف آشنا شد. در سن 7 سالگي خواندن قرآن را در خانه پدرش آموخت. در سال 1350 طيبه با پسر خاله مجاهدش ابراهيم جعفريان ازدواج نمود، و اين نقطه عطفي در زندگي او بود و همين ازدواج بود كه مسير زندگي او را به طور كلي دگرگون ساخت و او را وارد مرحله اي نوين نمود. طيبه با كمك شوهرش به مطالعه عميق كتب مذهبي و آگاه كننده و تفسير قرآن پرداخت و چون ابراهيم همان صداقت و ايماني را كه لازمه يك فرد مبارز است در وجود طيبه يافت او را در جريان مبارزات تشكيلاتي قرار داد و طيبه به عضويت گروه مهديون در آمد.