دو نوع اصلی حافظه با دسترسی تصادفی (RAM) وجود دارد که استفاده از هر یک, فواید و مضرات خاص خود را دارد.

SRAM حافظه ایستا و DRAM حافظه پویا هر دو برای ذخیره اطلاعات به کار می روند, ولی این کار را به روشهای متفاوتی انجام می دهند. برای آنکه DRAM ها بتوانند داده را در خود نگه دارند باید به طور مدام refresh شوند (خازنهای موجود در آنها شارژ شوند). اما SRAM ها نیازی به شارژ متناوب ندارند زیرا ترانزیستورهای تشکیل دهنده آنان تا زمانی که برق قطع نشده است داده را در خود نگه می دارند. این مشخصه SRAM ها منجر به پیدایش فوایدی برای آنان شده است که یکی از مهمترین آنان, سرعت بالای نوشتن/خواندن داده ها در SRAM می باشد (زیرا برخلاف DRAM ها نیازی به شارژ متناوب ندارند)