یک سرباز در هر لباسی و در هر جبهه ای که بجنگد ، قابل احترام است . وقتی که یک سرباز قدم در صحنه یک نبرد می گذارد ، در حقیقت قدمی ورای همه خواسته ها ، قواعد و مکانیسم های طبیعت برداشته ! این سرباز قدمی بر خلاف غرایز طبیعی که از مام طبیعت به امانت گرفته برداشته است و این انقلاب درونی باید محترم شمرده شود . زندگی ارزشمند است و عشق به این موهبت زیباست که به لحظه لحظه عمر انسان شادابی و پویایی می بخشد . اما سربازی که قدم در میدان نبرد می گذارد ، از این حق مسلم چشم پوشی می کند تا به هدفی که برای خودش تعیین کرده برسد . وقتی که این هدف ، پاسداری از مردم کشور و یا نجات زن ها و بچه های بیگناه و حفظ آزادی انسان ها با