بخش بزرگی از انرژی تولیدی در کشور در ساختمان‌ها و به منظور تولید شرایط آسایش دمایی هزینه می‌شود. این امر نه تنها هزینه زیادی را به اقتصاد برای تولید این انرژی تحمیل می‌کند، از قدرت صادرات کشور در زمینه انرژی نیز می‌کاهد، چراکه بخش زیادی از تولید در داخل مصرف می‌شود. این درحالیست که بخش قابل توجهی از این سرمایه، در اثر کم‌توجهی به بحث بهینه‌سازی سیستم‌های تاسیسات مکانیکی به هدر می‌رود.
ایران به دلیل قرار داشتن در منطقه جغرافیایی با طول و عرض تقریباً برابر، بدون تردید یکی از منحصربه‌فردترین کشورهای جهان برای استفاده از انواع انرژی‎های نو و تجدیدپذیر به شمار می‌رود.
امروزه انرژی های نو در سراسر جهان به‌سرعت در حال گسترش هستند. پاک بودن و ارزانی را می‌توان دو شاخص اصلی تولید انرژی های نو برشمرد به‌طوری‌که این انرژی‌ها به دلیل بهره‌وری بالا به‌خوبی توانسته‌اند در بسیاری نقاط جای خالی انرژی‌های فسیلی را پر کنند. در این میان ایران قابلیت‌های فراوانی برای استفاده از انرژی های باد و خورشید دارد و در کنار دیگر انرژی های تجدیدپذیر می‌توان با اتکا به انرژی حاصل از باد و خورشید مقادیر قابل‌ملاحظه‌ای برق را با بهترین شکل ممکن تولید کرد. کارشناسان انرژی بر این اعتقادند که انرژی‌های نو در ادامه قرن بیست‌ویکم باید جایگزین منابع معمول انرژی مانند نفت و گاز شوند تا از مصرف بی‌رویه فرآورده‌های هیدروکربوری کاسته شده و استفاده از انرژی‌ در آینده متکی به ساختاری باشد که در آن منابع انرژی بدون کربن نظیر انرژی خورشید یا باد مورد استفاده قرار گیرند.